Het tweede deel van de bietentocht

De wind viel met dag 3 van de bietentocht in de middag weer weg...sommige halen de boei nog net... sommige gaan roeiend verder... hoe dan ook het maakt het lastig om een zeiltijden uit te rekenen. Daarom telt voor deze dag geen snelste zeiler, maar wel genieten van een warme herfstdag en een gezellige avond!

De laatste dag is het lang wachten bij de sluis maar dan is het laatste stukje om het eiland voor steenbergen nog even genieten met een heerlijk wind!

De bietentocht is een event die in leven is geroepen om de geschiedenis en kennis niet verloren te laten gaan.

We doen ons best om te zoeken naar verschillende historische schatten.

Zo verwelkomt dit jaar de SS george stephenson ons de laatste dag in steenbergen. een nieuw stoomschip in combinatie met elementen en onderdelen uit het verleden. Het werd een eerbetoon aan de scheepsbouw van de jaren 50.

Hoewel het historische stoomschip in feite nieuw is, bestaan het interieur en exterieur uit historische elementen.

Hij draagt een steentje bij aan Een symbolisch einde van de bietentocht in steenbergen. Het is niet altijd even makkelijk is om zo'n grote bruine vloot aan te laten meren in historische dorpen en steden.

Het is fantastisch dat, door een vernieuwde haven, een einde in steenbergen nu wel weer mogelijk is.

En dan, is Het tijd voor het laatste onderdeel van de bietentocht. kameraden onder elkaar laten hun suikerbieten keuren door de keurmeester op de kade. Deze kameraadschap is belangrijker dan we denken want Alleen met samenwerken kunnen we de bietentocht in stand houden.

Niet alleen De schepen onderling helpen elkaar met het onderhoud, en delen hun kennis. Maar ook de hulp van oer-hollandse trekpaarden, de suikerunie, de boterzachte mossels uit Yerseke en alle andere sponsors maken de bietentocht tot een succes.

En ook dit jaar hebben we weer genoten van een bijzonder warme bietentocht!!!
Een schouwspel die we nodig hebben om toeschouwers te trekken en de nieuwe generatie weer de kneepjes van het vak te leren zodat ook zij het weer kunnen doorgeven.
En Hiermee houden we de historie en daarmee de kennis in leven!

En nu is Het alleen nog maar wachten op de uitslag.......

Hier de prijswinnaars:

winnaars bietenkeuring:
1. Rien sans Dieu (wint de nieuwe wisseltrofee: peeje spa)
2. Anna Catharina
3. Avontuur

winnaars kiek van de week:
1. Rien sans dieu
2. Wi sille't besikje
3. Blijde aankomst

winnaars thema:
1. Rien sans dieu (wint de suikunie suikermand vol lekkers)
2. Blijde aankomst
3. vier gebroerders

Winnaar snelst gecorrigeerde zeiltijd:
1. Trouwe hulp ( wint tinnen bord)

En als laatste een
Duidelijke winnaar van de beruchte gouden bietenbel
1. RIEN SANS DIEU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Verslag bietentocht van de eerste helft

Alle schepen en suikerbieten hebben zich maandag verzameld in de haven van Goes.
De beruchte bietenbel staat al klaar om het startsein van de bietentocht te geven.
Het is de prijs waar alle schepen deze week voor zullen strijden.

Het is de beurt aan de burgemeester om de bel te luiden, en die bietentocht is nu officieel gestart.

De nostalgische sfeer wordt versterkt door kamaraden die hun acts uitvoeren voordat ze hun trossen los gooien.
Er wordt van alles uit de kast gehaald om maar die extra punten te verdienen voor die beruchte bel.

De traditie is dat ieder schip zijn eigen symbolische hoeveelheid suikerbieten aan boord laad, en dan mogen
ze eindelijk vertrekken. De wind komt uit de goede hoek en 1 voor 1 vertrekken de schepen richting de sluis van Goes.

De zon voelt warm aan, en de herfst toont zijn kleuren. Na de sluis gaat het er om: wie heeft er vandaag de snelste zeiltijd richting yerseke

Dinsdag levert orkaan Ophelia, met zijn sterke zuidelijke stroming, ons nederlandje flinke hoeveelheden saharastof in de lucht. En de combinatie met de flinke hoeveelheid roet deeltjes die vrij zijn gekomen door de heftige bosbranden in portugal en spanje veroorzaakt dit een prachtige kleurenpalet op het water. één van onze jonge deelnemers vroeg aan zijn oma 'zie ik nou de zon of de maan in de lucht'

Alleen de wind laat wel nog even op zich wachten. In de tweede zeildag van de bietentocht is het maar
1 schip gelukt om zeilend de finish te halen. De gang was er bij de andere uit, en om 5 uur was iedereen het dobberen zat en werden de motors gestart richting de haven van Zierikzee.

De Uitslag van de eerste twee zeildagen:
snelst gecorrigeerde zeiltijd dag 1: Maatje
snelst gecorrigeerde zeiltijd dag 2: Rien san deux

Op naar de tweede helft van de bietentocht!

 

Deze kiek van de dag is van het schip Rien san deux

nieuwe vlog en mooie foto's zijn nu te zien op onze facebookpagina.
klik hier op de link:
link naar onze vlog en foto's

dit jaar hebben we eindelijk een vlogger gevonden. zijn filmpje van de eerste dag is te zien op onze facebookpagina.
link naar onze facebookpagina

NOG 1 DAG!

Het beloofd een zonnige dag te worden met 23 graden. Bij de sluis van Goes zien we morgen op de kade ongeveer 35 oer-Hollandse trekpaarden staan. Een lang touw verbind hen met één van de schepen die daar liggen te wachten op hun beurt. De paarden snuiven en staan ongeduldig te trappelen. Ze tonen hun atletisch vermogen en trekken de schepen stuk voor stuk via het kanaal richting de haven van Goes.

Enige oplettendheid is geboden want de imposante knollen met snuivende neusgaten hebben het niet altijd even gemakkelijk om deze platbodems met een gewicht variërend van een paar ton tot wel honderd ton op gang te krijgen. Je ziet man en paard genieten wanneer het trekpaard in z’n cultuur historische omgeving aan de slag kan. Ze hebben hun atletische bouw namelijk niet gekregen voor het staan in een weiland.

Deze manier van het inzetten van paarden wordt jagen genoemd. Deze gedrevenheid en passie voor de trekpaarden zie je vandaag de dag nog slechts bij een kleine groep liefhebbers. Vroeger beheerste het trekpaard het landleven veel meer. Denk daarbij aan het werken op het land met het paard voor de ploeg of zaaimachine. Wij dagen ze voor het 5e jaar uit in onze bietentocht.

De bietentocht is een evenement waarbij de schepen een vier daagse zeiltocht varen. Deze tocht wordt elk najaar gevaren door platbodems met een symbolische hoeveelheid suikerbieten aan boord. Het is een event die in leven is geroepen om de geschiedenis en kennis niet verloren te laten gaan.

Morgen beginnen we met de opwarming van de tocht. De paarden jagen de schepen op een z.g.n. jaagpad pal naast het kanaal van goesche sas. Hier is zo’n pad nog mooi intact gebleven en zo komt het mooi van pas om het publiek te laten zien hoe men in vroegere tijden het vervoer van suikerbieten per schip plaatsvond. De lange stoet met schepen levert mooie plaatjes op en de deelnemers kleden zich helemaal in stijl aan met klederdrachten of matrozenpakjes. Dit doen ze om extra punten te verdienen voor de felbegeerde prijs : de Bietenbel.

Volg de Bietentocht van 15 t/m 19 oktober.

Historische schatten in de bietentocht

Faas Strik begon jaren geleden met het verzamelen van historiche onderdelen.
Zulke schatten horen natuurlijk niet thuis op zolder en net als George stephenson ging hij aan de slag met techniek en stoom.  Hij bouwde de SS george stephenson, een nieuw stoomschip in combinatie met elementen en onderdelen uit het verleden.
Het werd een eerbetoon aan de scheepsbouw van de jaren 50.

Net als met oude schepen houd het klussen nooit op. Nog steeds wordt hij verder geperfectioneerd.  Zo heeft de kajuit een radiator die stamt uit 1920 en afkomstig is uit een Frans vissersvaartuig.
De houten vloeren zijn afkomstig uit een Engels passagiersschip dat werd gesloopt in 1935 in Hendrik-Ido-Ambacht. Het hout op de wanden komt van de deuren van een voormalige
Defensie-gebouw in Parijs.  De stoomfluit komt van een stoomsleepboot uit New York.
De teakdekken komen uit een schoolgebouw dat werd gebouwd in 1888 in Bombay.
En zo zouden we nog wel even door kunnen gaan met voorbeelden te geven.
Hoewel het historische stoomschip in feite nieuw is, bestaan het interieur en exterieur
dus uit allerlei historische schatten. En vinden we het ook fantastisch dat hij ons dit jaar komt begroeten in de bietentocht!

Hij is te bewonderen in de haven van Steenbergen waar hij rond 16.00 uur samen met de bietenvloot in de stadshaven zal afmeren.

bietentocht ademt geschiedenis:

Nieuw in de bioscoop is de film 'Dunkirk' die het verhaal verteld van de evacuatie van geallieerde troepen uit Duinkerke in 1940.

Met de bietentocht hebben we ook een schip mee varen die geholpen heeft met deze evacuatie. Namelijk het schip 'De chantecler'

Hier zijn verhaal:

In 1934 werd Ramsgate (Engeland) de thuis haven van De chancler. Hij voer daar verschillende zeiltochten. Een van zijn favoriete plek om Anker was Swale.

De rust in de haven werd verstoord door de oorlog Het gevaar van de oorlog werd erger, en zeilen was niet meer een goed idee.

In 1940 werd bekend dat de Duitsers in een razend tempo sterker werden. Zo werd er ook verteld dat elke boot in heel Engeland moest helpen om soldaten die in het nauw waren gedreven in het plaatsje Duinkerke (toen nog 'dunkirke') te bevrijden. Elke boot moest naar die plaats komen om de soldaten daar weg te halen. 800 honderderd boten deden aan deze bevrijdings actie mee, engelse boten maar ook anderen.

En zo voer ook de chantecler in de nacht, Met 8 bemanningsleden ... het ging bijna fout toen De bemanning bijna werd geraakt door hun eigen mensen.

Ook in de ochtend ging het bijna mis toen ze de motor van een torpedo boot op hun af hoorde komen. De chantecler besloot snel van koers te veranderen, zetten ook hun motor uit om zo te proberen geen golven te maken.

Het plan werkte, maar het zat hun niet mee...toen ze bijna op het strand waren om de soldaten te redden, bleken ze aan de lage wal te zitten en was wegkomen alles behalve makkelijk. Ze gaven niet op en ze waren in staat om de soldaten te redden.

Toen kwam de terug reis en deze was niet zo gezellig als je zou denken. Ze voeren door een mijnveld.
En als gevolg van al die pistolen aan boord, werkte de kompassen niet zoals het zou horen. Het lukte niet om koers te vinden terug naar Remsgate en ze hadden zelfs bijna Dover gemist!

Gelukkig belande ze niet op de atlantische oceaan maar wisten ze op tijd Engeland te bereiken.

De soldaten werden gered, en op het einde is het zelfs gelukt om 338.000 soldaten te redden!

Na de oorlog werden de eigenaars te oud om te varen. In 1947 verkocht hij de chantecler aan een marine officer D.g. Silcock die de boot door HM Dockyards herstelt.

De chantecler gaat de komende jaren van eigenaar naar eigenaar. Uiteindelijk bracht een Amerikaan hem terug naar Nederland. In 1990 zag Han van Veen, de chantecler op een werf Grevestein in Krimpen aan de Lek, dicht bij zijn huis. Hij werd verliefd en gelukkig deed de Amerikaanse man de boot naar de Nederlandse Familie van Veen die 1,5 jaar lang hard heeft gewerkt om hem een goede opknapbeurt te geven.
Hij gaat van vader op zoon genaamd Tom van Veen en zo vaart de chantecler dit jaar alweer zijn 17e bietentocht.

Chantecler is een gelukkige boot die al haar avonturen in de 20ste eeuw heeft overleefd en in goede handen is om nog steeds sterk te zijn in de 21ste eeuw.

HELP houten masten zijn uit!
red de bruine vloot!

De bruine vloot is ontstaan toen liefhebbers in de jaren zeventig hobbymatig de oude vrachtzeilschepen in hun oorspronkelijke staat herstelden. Om de kosten van deze dure hobby te dekken, zijn sommige van hun gaan varen met betalende gasten.
Deze zogenaamde charterschepen waren er in alle soorten en maten: Klippers, tjalken, aken, eenmasters, tweemasters en zelfs driemasters.

De zeilen waren veelal van zwaar bruin katoenen doek want dit benaderde het oorspronkelijke uiterlijk. Het was namelijk zo dat vroeger het zeil in teerachtige substantie werd geweekt om de levensduur te verlengen. Vandaar de naam: bruine vloot.

Doordat ze groepen gasten aan boord kregen moesten er aanpassingen aan het schip worden gedaan om de veiligheid van de passagiers te handhaven.
Deze aanpassingen waren vaak niet goedkoop, en samen met de ongunstige economische toestand gebeurde het dat vele charter schepen werden verkocht aan het buitenland.

Vele kennen het verhaal van de mastbreuk op het historische zeil schip Amicitia bij harlingen vorig jaar. Bij dat ongeluk kwamen drie Duitse toeristen om het leven, en dat heeft ook weer voor flink wat opschudding gezorgd.

Het zorgt voor een nieuwe trend onder de chartersschepen. De historische houten masten worden masaal vervangen door staal.
Terwijl conclusie van een onderzoeksrapport na aanleiding van de mastbreuk is dat houten masten juist veel aandacht verdienen en dat ze meer specialisten nodig hebben, niet dat ze de houten masten niet meer mogen.
Het tegenovergestelde zie je helaas nu gebeuren. Houten masten verdwijnen, en daarmee zakt alle kennis van deze historische schepen ook steeds meer weg.
 
Gelukkig draagt de bietentocht een groot steentje bij om de historie daarmee de kennis in leven te houden. Tijdens deze tocht kom je mensen tegen samenwerken.

Ze helpen elkaar met het onderhoud, en delen hun kennis. Ze leren de nieuwe generatie de kneepjes van het vak. Ze werken samen met oer-Hollandse trekpaarden, historische dorpen en steden, en natuurlijk met de suikerunie, en zorgen samen voor een bijzonder schouwspel.
Een schouwspel die we nodig hebben om toeschouwers te trekken zodat we weer meer kunnen delen en het niet laten uitsterven.

Het programma van de bietentocht krijgt steeds meer vorm.
En het is duidelijk geworden dat we dit jaar eindigen in de haven van Steenbergen.

Een prachtige 14e eeuwse ''Nassaustad' met zijn smalle polderweggetjes
vol met populieren slingerend door het landschap.
De 14 rijksmonumentale panden die je er kunt vinden bewijzen de rijke geschiedenis van steenbergen.

Een voorbeeld  is Fort Henricus, in 1626 aangelegd ter verdediging van de haven van Steenbergen. Fort Henricus is een onderdeel van de West-Brabantse waterlinie die meer dan 250 jaar stand heeft gehouden tegen aanvallen van de Spanjaarden en tot de dag van vandaag tekenen de contouren van schootsvelden en vestingswallen de zichtlijnen tussen Steenbergen.

In Steenbergen staat de suikerfabriek van de Suikerunie dus u begrijpt dat we dit geweldig vinden dat, dankzij een vernieuwde haven, het nu weer mogelijk is onze bietentocht hier symbolisch te mogen afsluiten.

bron: Het Trekpaard & De Haflinger 2016

 

Via deze link kunt u nog even na genieten van alle kiekjes uit 2016:

https://youtu.be/Mugp_BGaVH0