maandag 11 september 2017

bietentocht ademt geschiedenis:

Nieuw in de bioscoop is de film 'Dunkirk' die het verhaal verteld van de evacuatie van geallieerde troepen uit Duinkerke in 1940.
Met de bietentocht hebben we ook een schip mee varen die geholpen heeft met deze evacuatie. Namelijk het schip 'De chantecler'
Hier zijn verhaal:
In 1934 werd Ramsgate (Engeland) de thuis haven van De chancler. Hij voer daar verschillende zeiltochten. Een van zijn favoriete plek om Anker was Swale.
De rust in de haven werd verstoord door de oorlog Het gevaar van de oorlog werd erger, en zeilen was niet meer een goed idee.
In 1940 werd bekend dat de Duitsers in een razend tempo sterker werden. Zo werd er ook verteld dat elke boot in heel Engeland moest helpen om soldaten die in het nauw waren gedreven in het plaatsje Duinkerke (toen nog 'dunkirke') te bevrijden. Elke boot moest naar die plaats komen om de soldaten daar weg te halen. 800 honderderd boten deden aan deze bevrijdings actie mee, engelse boten maar ook anderen.
En zo voer ook de chantecler in de nacht, Met 8 bemanningsleden ... het ging bijna fout toen De bemanning bijna werd geraakt door hun eigen mensen.
Ook in de ochtend ging het bijna mis toen ze de motor van een torpedo boot op hun af hoorde komen. De chantecler besloot snel van koers te veranderen, zetten ook hun motor uit om zo te proberen geen golven te maken.
Het plan werkte, maar het zat hun niet mee...toen ze bijna op het strand waren om de soldaten te redden, bleken ze aan de lage wal te zitten en was wegkomen alles behalve makkelijk. Ze gaven niet op en ze waren in staat om de soldaten te redden.
Toen kwam de terug reis en deze was niet zo gezellig als je zou denken. Ze voeren door een mijnveld.
En als gevolg van al die pistolen aan boord, werkte de kompassen niet zoals het zou horen. Het lukte niet om koers te vinden terug naar Remsgate en ze hadden zelfs bijna Dover gemist!
Gelukkig belande ze niet op de atlantische oceaan maar wisten ze op tijd Engeland te bereiken.
De soldaten werden gered, en op het einde is het zelfs gelukt om 338.000 soldaten te redden!
Na de oorlog werden de eigenaars te oud om te varen. In 1947 verkocht hij de chantecler aan een marine officer D.g. Silcock die de boot door HM Dockyards herstelt.
De chantecler gaat de komende jaren van eigenaar naar eigenaar. Uiteindelijk bracht een Amerikaan hem terug naar Nederland. In 1990 zag Han van Veen, de chantecler op een werf Grevestein in Krimpen aan de Lek, dicht bij zijn huis. Hij werd verliefd en gelukkig deed de Amerikaanse man de boot naar de Nederlandse Familie van Veen die 1,5 jaar lang hard heeft gewerkt om hem een goede opknapbeurt te geven.
Hij gaat van vader op zoon genaamd Tom van Veen en zo vaart de chantecler dit jaar alweer zijn 17e bietentocht.
Chantecler is een gelukkige boot die al haar avonturen in de 20ste eeuw heeft overleefd en in goede handen is om nog steeds sterk te zijn in de 21ste eeuw.
HELP houten masten zijn uit!
red de bruine vloot!

De bruine vloot is ontstaan toen liefhebbers in de jaren zeventig hobbymatig de oude vrachtzeilschepen in hun oorspronkelijke staat herstelden. Om de kosten van deze dure hobby te dekken, zijn sommige van hun gaan varen met betalende gasten.
Deze zogenaamde charterschepen waren er in alle soorten en maten: Klippers, tjalken, aken, eenmasters, tweemasters en zelfs driemasters.

De zeilen waren veelal van zwaar bruin katoenen doek want dit benaderde het oorspronkelijke uiterlijk. Het was namelijk zo dat vroeger het zeil in teerachtige substantie werd geweekt om de levensduur te verlengen. Vandaar de naam: bruine vloot.

Doordat ze groepen gasten aan boord kregen moesten er aanpassingen aan het schip worden gedaan om de veiligheid van de passagiers te handhaven.
Deze aanpassingen waren vaak niet goedkoop, en samen met de ongunstige economische toestand gebeurde het dat vele charter schepen werden verkocht aan het buitenland.

Vele kennen het verhaal van de mastbreuk op het historische zeil schip Amicitia bij harlingen vorig jaar. Bij dat ongeluk kwamen drie Duitse toeristen om het leven, en dat heeft ook weer voor flink wat opschudding gezorgd.

Het zorgt voor een nieuwe trend onder de chartersschepen. De historische houten masten worden masaal vervangen door staal.
Terwijl conclusie van een onderzoeksrapport na aanleiding van de mastbreuk is dat houten masten juist veel aandacht verdienen en dat ze meer specialisten nodig hebben, niet dat ze de houten masten niet meer mogen.
Het tegenovergestelde zie je helaas nu gebeuren. Houten masten verdwijnen, en daarmee zakt alle kennis van deze historische schepen ook steeds meer weg.
 
Gelukkig draagt de bietentocht een groot steentje bij om de historie daarmee de kennis in leven te houden. Tijdens deze tocht kom je mensen tegen samenwerken.

Ze helpen elkaar met het onderhoud, en delen hun kennis. Ze leren de nieuwe generatie de kneepjes van het vak. Ze werken samen met oer-Hollandse trekpaarden, historische dorpen en steden, en natuurlijk met de suikerunie, en zorgen samen voor een bijzonder schouwspel.
Een schouwspel die we nodig hebben om toeschouwers te trekken zodat we weer meer kunnen delen en het niet laten uitsterven.